Pierwsze wiadomości o istnieniu w Horodle szkoły elementarnej i przycerkiewnej źródła historyczne datują na drugą połowę wieku XIX. Jednak brak tu jest szerszych informacji na ten temat. Szkoła Powszechna w Horodle powstała w 1918 roku, jako siedmioklasowa szkoła koedukacyjna. Zajęcia odbywały się w dwóch drewnianych budynkach oddalonych od siebie o około 1000 metrów. Przy ulicy Piłsudskiego znajdował się główny budynek posiadający 5 izb lekcyjnych oraz boisko do gier i zabaw o powierzchni 2500 metrów. W budynku tym odbywały się zajęcia dla klas I-V. Natomiast uczniowie klas VI-VIII uczęszczali na lekcje prowadzone w dawnej szkole przycerkiewnej, mieszczącej się przy ulicy Rynek 2. Z tego okresu zachował się sztandar z wizerunkiem patrona ówczesnej szkoły -Króla Władysława Jagiełły. Sztandar ten obecnie wyeksponowany jest w gablocie znajdującej się izbie pamięci.
I- Miejsce dawnej szkoły. Obecnie budynki Strażnicy Straży Granicznej
II- Dawna szkoła przycerkiewna. Obecnie GOPS w Horodle.
We wrześniu 1936 roku Szkoła Powszechna w Horodle otrzymała nowy lokal, w niewielkiej odległości od starego, głównego budynku. Dużą rolę w realizacji tej inwestycji odegrało społeczeństwo horodelskie, które widząc zły stan lokalowy starej szkoły podjęło trud wybudowania nowej placówki. Nowy lokal szkolny powstał z inicjatywy Komitetu Rodzicielskiego założonego w 1929 roku. Duży wkład w budowę wnieśli: grono pedagogiczne i wspomniana wcześniej lokalna społeczność, która z tego tytułu podjęła się samoopodatkowania. Z protokołów Komitetu Rodzicielskiego wynika, że wpłaty były zróżnicowane w zależności od stanu majątkowego rodzin i wynosiły od 2,5 do 10 złotych. Dodatkowo rodzice wpłacali 20 groszy wpisowego od każdego dziecka. Inwestycja wspierana była również przez Towarzystwo Popierania Budowy Szkół Powszechnych. Nowo oddany budynek posiadał 6 izb lekcyjnych, zaś ogólna powierzchnia użytkowa z przeznaczeniem na zajęcia lekcyjne wynosiła ponad 300 metrów. Do prowadzenia zajęć wykorzystywany był także przestronny korytarz. W latach 1936-1939, a więc do wybuchu II wojny światowej szkoła posiadała, jak wynika z powyższego bardzo dobre warunki lokalowe.
III- Budynek starego Liceum Ogólnokształcącego.
Mimo wybuchu II wojny światowej Szkoła Powszechna w Horodle rozpoczęła rok szkolny 1939/1940. Wydarzenia nadciągającej zawieruchy wojennej, obecność Wojska Polskiego zakłócały rytm normalnej pracy szkoły. Jesienią 1939 roku budynki szkolne zostały zajęte przez Niemców. W lokalu oddanym do użytku w 1936 roku mieściła się komendantura Straży Granicznej -Grenzchultzu, zaś w dawnej szkole elementarnej, przy ulicy Piłsudskiego Niemcy urządzili magazyn. Sytuacja ta nie zniechęciła jednak grona pedagogicznego i uczniów do kontynuowania nauki. Szkoła funkcjonowała nadal w prywatnym budynku, zlokalizowanym przy ulicy Jurydyka 23, którego właścicielami byli państwo Boscy. Zajęcia odbywały się w dwóch przepełnionych salach, których powierzchnia wynosiła około 50 metrów kwadratowych.
IV- Dom państwa Boskich-Jurdyka 23.
Lata okupacji były bardzo trudne, zarówno dla nauczycieli, jak i uczniów.
Brakowało ławek, krzeseł, podstawowych pomocy naukowych, biblioteki. Mimo tego nauka trwała nieprzerwanie aż do wyzwolenia. W 1944 roku w budynku Szkoły Powszechnej oddanej do użytku w 1936 roku powstało Samorządowe Gimnazjum Koedukacyjne im. Królowej Jadwigi. Założycielem i wieloletnim dyrektorem tej placówki była Stanisława Bojarska. Młodsze dzieci powróciły do starego budynku przy ulicy Piłsudskiego, gdzie nauka odbywała się aż do roku 1995. Lokal ten nie spełniał już jednak podstawowych wymogów sanitarnych. Mocno nadwątlone ściany, brak kanalizacji, centralnego ogrzewania, ciasne sale lekcyjne wyposażone w stary, zniszczony sprzęt. Nauka odbywała się w systemie dwuzmianowym. To jednak nie zaspokajało potrzeb lokalowych, szkoła musiała wynajmować sale w dawnym Domu Strażaka, stołówce Liceum Ogólnokształcącego, a także w Gminnym Ośrodku Kultury.
V- Dom Strażaka
VI- Stołówka Liceum Ogólnokształcącego
VII- Gminny Ośrodek Kultury.
W 1987 roku z inicjatywy Inspektora Oświaty i Wychowania Tadeusza Wydry rozpoczęto budowę nowego obiektu oświatowego, głownie na potrzeby szkolnictwa podstawowego oraz Liceum Ogólnokształcącego. Środki na budowę pochodziły z Ministerstwa Oświaty i Wychowania i z funduszu "Balacha". Opodatkowali się również na ten cel mieszkańcy Horodła i okolicznych miejscowości. 5 stycznia 1995 roku w nowej szkole po raz pierwszy zabrzmiał dzwonek szkolny.
VIII- Nowy budynek szkoły.
Nowo oddany budynek posiada ładne, przestronne sale lekcyjne, salę komputerową, sanitariaty, stołówkę oraz właściwie wyposażone zaplecze. W budynku kształcą się obecnie uczniowie trzech szkół: podstawowej, gimnazjum i liceum. 18 listopada 2001 roku została oddana do użytku również nowa sala gimnastyczna. Inwestycję finansował Urząd Gminy w Horodle. Przy głównym wejściu szkoły znajduje się tablica upamiętniająca ten dzień.
IX-Sala gimnastyczna.
Ostatnim ważnym wydarzeniem w historii Szkoły Podstawowej był dzień 23 października 2003 roku, kiedy odbyła się uroczystość nadania szkole imienia Króla Władysława Jagiełły.
W wieloletniej historii Szkoły Podstawowej w Horodle funkcje dyrektorów pełnili:
Władysław Halaszka w latach 1916-1925
Tomasz Piotrowicz w latach 1925-1957
Stanisław Kwiatkowski w latach 1957-1977
Jeżyna Stanisława w latach 1977-1984
Przesmycka Teresa w latach 1984-1985
Zofia Krotkiewicz w latach 1985-1988
Henryk Chilewski w latach 1988-1990
Jolanta Stonawska w latach 1990-2003
Elżbieta Kuczyńska w latach 2003-2014
Obecnym dyrektorem szkoły jest p. Arnold Bogowski